ارزیابی عملکرد و برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک گل گاوزبان (Borago officinalis L.) تحت تراکم بوته و تاریخ‌های مختلف کاشت در منطقه اهواز

به‌‌منظور بررسی عملکرد و برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک گل گاوزبان (Borago officinalis L.) تحت تراکم بوته و تاریخ‌های مختلف کاشت در شهر اهواز، آزمایشی به‌صورت کرت‏های یک‌بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل تاریخ کاشت در پنج سطح (15 مهر، 5 آبان، 25 آبان، 15 آذر و 5 دی) در کرت‌های اصلی و تراکم بوته با چهار سطح (6، 10، 14 و 18 بوته در متر‌مربع) در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کشت‌ دیرهنگام (5 دی‌ماه) سبب افزایش دما در مرحله گلدهی و کاهش معنی‌دار عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی به‌ترتیب با میانگین 182.2 و 1443.4 کیلوگرم در هکتار گردید. تاریخ کاشت 5 آبان در تراکم 10 بوته در متر‌مربع به‌ترتیب با میانگین‌های 1243.8 و 470.3 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه و عملکرد روغن و تاریخ کاشت 15 مهر در تراکم 14 بوته در متر‌مربع با میانگین‌های 1.13 و 2.39 میلی‏گرم بر گرم وزن تر بیشترین کلروفیل a و کلروفیل کل را به خود اختصاص دادند. با تأخیر در تاریخ کاشت از 15 مهر تا 5 دی، محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشاء سلول و میزان کلروفیل برگ کاهش یافت. تراکم بالای بوته در متر‌مربع باعث افزایش ارتفاع بوته و عملکرد بیولوژیکی و کاهش درصد روغن شد. صفات مورد بررسی بجز درصد روغن دانه در تاریخ کاشت‏های مختلف با هم اختلاف معنی‏دار داشتند.